در ایران به دلیل بانک‌پایگی نظام مالی، تامین مالی بخش‌های مختلف اقتصاد از جمله صادرات به شدت بـه این بخش وابسته است و این در حالی است که نظام بانکی کشور به جهت نداشتن ابزارهای مـالی مناسـب، سهم ناچیزی از نیازهای مالی بخش صادرات را پوشش می‌دهد؛ بنابراین لزوم حرکت به سمت تأمین مـالی از طریق ابزارهای مالی مناسب، ضروری به نظر می‌رسد. یکی از این ابزارها اوراق مضاربه است.

این مقاله پس از مروری بر پژوهش‌های صورت گرفته در حوزه تـامین مـالی بخـش صـادرات، و نقد روش‌های تأمین مالی در این بخش، به دنبال پاسخ به این سوال است که « آیا اوراق مضاربه بـه لحاظ فقهی و اقتصادی، ابزار کارآمدی برای تأمین مالی بخش صادرات است؟» نتایج این مقاله که با به کارگیری روش توصیفی-کاربردی به دست آمده‌است، ضمن ارائه مدل‌های عملیاتی اوراق مضاربه در بخش صادرات، نشان می‌دهد که اوراق مضاربه از لحاظ فقهی و اقتصادی ابزاری مناسب برای تامین مالی بخش صادرات است و فعالان مالی بخش صادرات می‌توانند با استفاده از این اوراق، کمبود منابع لازم برای حمایت مالی و اعتباری از صادرکنندگان را پر کنند.

واژه‌های کلیدی: صادرات، صادرات غیر نفتی، تامین مالی، مضاربه، اوراق مضاربه