بازارهای سرمایۀ غالب کشورهای جهان از مزیت دو سویه بودن بازار بهره می‌برند، به‌طوری که امکان کسب سود هم در شرایط رشد بازار و هم در شرایط ریزش بازار وجود دارد. زمانی که سرمایه‌گذار اقدام به خرید ورقۀ بهادار می‌کند، خرید وی بدین معنی است که انتظارات وی از بازار، رشد قیمت ورقۀ بهادار است. در سوی مقابل، زمانیکه سرمایه‌گذار اقدام به فروش ورقۀ بهاداری می‌کند، انتظارات وی از آیندۀ بازار، کاهش قیمت ورقۀ بهادار است. در جاییکه انتظارات سرمایه‌گذار رشد یا کاهش قیمت ورقۀ بهادار در بازار است، در صورت وجود نقدینگی کافی یا در اختیار داشتن ورقۀ بهادار، سرمایه‌گذار به ترتیب می‌تواند اقدام به خرید یا فروش ورقۀ بهادار نماید. اما در صورتی که سرمایه‌گذار نقدینگی کافی برای خرید ورقۀ بهادار در اختیار نداشته باشد یا ترجیح دهد از منابع خود برای خرید ورقۀ بهادار استفاده نکند، یا مالکیت ورقۀ بهادار را برای فروش آن در اختیار نداشته باشد یا ترجیح دهد مالکیت ورقۀ بهادار خود را از دست ندهد، بازارهای مالی، استفاده از ابزارهایی مانند خرید اعتباری یا فروش استقراضی را در کارگزاری‌ها فراهم نموده‌اند.